Yaklaşık 77 yıl evvel; Ağustos 1945’te Amerika Birleşik Devletleri, Japon kentleri Hiroşima ve Nagazaki’ye iki atom bombası attı ve 210 bin kişiyi öldürdü.
Bu, Atom Çağı olarak bilinen ürkütücü yeni bir çağın başlangıcı oldu ve nükleer silah tehdidi günümüze kadar ortadan kalkmadı.
Modern nükleer bombalar o kadar yıkıcıdır ki kentleri bir anda dümdüz edebilir ve önlerine çıkan her şeyi saniyeler içinde yok edebilir.
Ancak, bu cins ölümcül nükleer füzeleri maksatlarına ulaşmadan evvel yok edebildiğine inanılan anti-balistik füzeler de var.
Böyle bir anti-balistik füze havada bir nükleer füzeyi yok ederse gerçekte ne olacağını hiç düşündünüz mü? İki füzenin parçalanması nükleer bir patlamayı tetikler mi?
Bu sorulara cevap verebilmek için nükleer bombaların nasıl çalıştığına göz atmamız gerekiyor.
Nükleer bombaların çalışma şekli
Bir nükleer bomba, atom altı parçacıklar (nötronlar ve protonlar) birleştiğinde yahut ayrıldığında açığa çıkan enerjiyi kullanarak bir atomun çekirdeğini bir ortada tutan, zayıf ve güçlü temel kuvvetleri içerir.
Nükleer gücün bir atomdan salınmasının iki yolu vardır:
Nükleer fisyon: Çekirdek, hür nötronlar yahut gama parçacıkları üzere daha küçük atom altı parçacıklara bölünür ve büyük ölçüde güç açığa çıkarır.
Nükleer füzyon: İki yahut daha fazla küçük atom altı parçacıklar, daha büyük bir çekirdek oluşturmak için bir ortaya gelir. Bu, güneşin güç üretme süreciyle birebirdir.
Bir nükleer bombayı patlatmak için çok dikkatli bir biçimde aşağıdaki adımların izlenmesi gerekiyor.
Tek bir hür nötron, bir radyoaktif unsur atomunun (örneğin, Plütonyum yahut Uranyum) çekirdeğine çarptığında, güç salmakla birlikte, maksat gerecin çekirdeğinden birkaç nötronu daha hür bırakır.
Şimdi, yeni bölünen nötronlar öbür Plütonyum yahut Uranyum çekirdeklerine çarpar ve onları birebir biçimde böler.
Bu yeni çekirdekler sırayla öteki çekirdekleri bölerek zincirleme tepkiye neden olur. Ancak bu tepki çok süratli gerçekleşir ve inanılmaz ölçüde güç açığa çıkarır.
Hiroşima atom bombasında kullanılan gereç, kabaca 15 bin ton TNT’ye eş bedel bir kuvvet açığa çıkaran Uranyum 235’ti. Nagasaki bombası ise bir Plütonyum çekirdeğine sahipti ve patladığı bölgede yaklaşık 21 bin TNT’lik bir kuvvet saldı.
Nükleer füze havada vurulursa ne olur
Öncelikle, bir nükleer füzeyi düşürmenin hiç de kolay olmadığını belirtmemiz gerekiyor. Bu çeşit füzeler, başka balistik füzelerden çok daha süratlidir ve daha yüksek menzile sahiptir.
Yine de, bir nükleer füzeyi maksadına ulaşmadan ve patlamadan evvel yok edebilecek birtakım sistemler var.
Peki, bu anti-balistik füzeler havada nükleer füzelere çarptığında, nükleer bir patlamaya neden olur mu?
Yukarıda belirttiğimiz üzere, bir nükleer bombanın patlaması için zincirleme tepkinin başlaması gerekir.
Kasıtlı olarak nükleer bir patlamaya neden olmak epeyce karmaşık bir süreçtir. Bu nedenle, nükleer bir füzeye çarpan rastgele bir tedbire füzesinin nükleer bir patlamaya neden olması pek muhtemel değildir.
Ancak bu, insanların yaşadığı bölgelerde nükleer bir füze patlatmanın inançlı olduğu manasına gelmez.
Bir tedbire füzesi, bir nükleer füzeyi havada fiilen yok ederse, plütonyum yahut uranyum çekirdeğinin yere düşmesine yol açabilir. Bu da yüzeye radyasyon düşmesine ve yayılmasına neden olur.
Özetle, bir nükleer füzenin başarılı bir formda havada düşürülmesi, kenti yok edebilecek bir bombayı, sırf bir radyasyon tehlikesine dönüştürür.